ఇంద్రుడు, చంద్రుడు

 ఎవరినైనా ఇంద్రుడు చంద్రుడు అని పొగిడే వాళ్ళు ఒకసారి పునరాలోచించుకోవాలేమో:

ఆ. వె.
ఇంద్రుడవని, యొకని, చంద్రుడని పొగడ/
నొప్పబోదు గుణము లూహ సేయ!
వాసవునికి  కల దభద్రతాభావమ్ము/
వెన్నెల దొరకేమొ వీపు నలుపు!!

- రాధేశ్యామ్ రుద్రావఝల
25.07.2023


చిన్న సవరణతో:
ఆ. వె.
ఇంద్రుడని నొకరిని చంద్రుడని పొగడ/
నొప్పదనెద గుణము లూహ సేసి!
వాసవునికి కలదభద్రతాభావమ్ము/
వెన్నెలదొరకేమొవీపునలుపు!

(వెన్నెలదొరయొగురువిందపూస!!)

కోడలి జాణతనము

శ్లోకము:
శ్ర్వశ్రూ రత్ర నిమజ్జతి
అత్రాహం దివసకే ప్రలోకయ
మా పథిక! రాత్ర్యంధ!
శయ్యాయా మావయోర్నిమఙ్క్ష్యసి!

ప్రతిపదార్థము:
శ్వశ్రూ = అత్త, అత్ర = ఇక్కడ
నిమజ్జతి = నిదుర మునుగుతుంది.
అత్ర
అహం = నేను, దివసకే = పగలే, ప్రవిలోకయ = బాగా చూడు - చూచుకో
పథిక! = ఓ బాటసారీ!, రాత్ర్యంధ! = రేఁజీకటి కలవాడా!
ఆవయోః = మాయొక్క, శయ్యాయాం = పడకపై, మా నిముఙ్క్ష్వ= పడవద్దు

నా అనువాద యత్నము:
ఉత్పలమాల:
అత్త పరుండు నిచ్చటనె యద్దరి నే పవళింతు పాంథుడా!
క్రొత్త ప్రదేశమోయి! మది గుర్తు నెరుంగుము! శయ్య చేర నీ/
తత్తరనో నిశాంధ్యమునొ దారిని తప్ప ప్రమాదముండదో/
యెత్తెరగున్ గమించెదవొ యే పొరబాటుకు తావు నీయకన్!

క్లుప్తత కోసం మరో ప్రయత్నం:
ఆ. వె.
అత్త నిదుర మునుగు నచ్చట, నిచ్చట /
నేను పవ్వళింతు! నెరుక తోడ/
చూచికొమ్ము పవలె! రేచీకటిని మాదు/
పైన పడెద వేమొ బాటసారి!