చంపకమాల.
చలువకు శీత శైలమును, చంద్రుడు, గంగయు నెత్తినుండ, నీ/
వలువలు దిక్కులై గళముఁ బయ్యరమేపరి యుప్ఫనంగ నీ/
వలది విబూది దేహమున హాయిగ నాడెద వేమి గొప్ప!? నీ/
విలనొక వేసవిన్ గడుపవే తెలియున్ పస పార్వతీపతీ!
శివుణ్ణి ఉద్దేశించి వేసవిలో మనపాట్లు, ఆయనకి ఉన్న సదుపాయాల గురించి చెప్తూ వ్యాజస్తుతిలో
వ్రాసిన పద్యం ఇది.
ఓ పార్వతీ పతీ, నీకు చల్లదనాన్ని కలిగించడానికి చుట్టూ మంచుకొండలు, నెత్తిమీద చంద్రుడు,
గంగ ఉన్నాయి, నీవు దిగంబరుడవు (దిక్కులే అంబరములు అంటే వలువలు, వస్తాలు గాకలిగినవాడవు,
కంఠానికి చుట్టి ఉండేది పయ్యరమేపరి అంటే (పయ్యర - గాలి, మేపరి - భక్షించేది)
పాము. (మనం ఉక్కపోస్తే ఉఫ్ అని మెడ మీద దగ్గర ఊదుకుంటాం కదా, అలాగ శివుడికి ఎప్పుడూ
అలా ఊదడానికి బుసలుకొట్టే పాములు ఉన్నాయి.) ఇవన్నీ ఉండగా పౌడర్ రాసుకున్నట్టు విబూది
ఒళ్ళంతా పట్టించుకొని హాయిగా ఉంటావు. మా భూమిమీద ఒక వేసవి గడిపిచూడవయ్యా, అప్పుడు తెలుస్తుంది
నీ పస ఎంతో.. అని భావం.
- రాధేశ్యామ్ రుద్రావఝల
04.04.2021
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి